Historia Parku Chopina w Poznaniu - od ogrodu botanicznego do miejskiego parku

2 min czytania
Historia Parku Chopina w Poznaniu - od ogrodu botanicznego do miejskiego parku

W samym sercu Poznania zielony zakątek przypomina o Fryderyku Chopinie i o burzliwych przemianach miasta. Park ma warstwy historii — od klasztornych ziół po miejsce koncertów i dyplomacji, a dziś przyciąga aleją drzew i barwnym dywanem kwiatowym. To miejsce opowiada o mieście i jego przemianach.

  • Z dziejów parku w Poznaniu
  • Park Chopina dziś — pomnik, dywan kwiatowy i stary drzewostan

Z dziejów parku w Poznaniu

Obszar, na którym stoi dziś park, kształtował się od końca XVII wieku. Do 1775 roku pełnił funkcję ogrodu botanicznego — najpierw dla zakonników, potem dla gimnazjum św. Marii Magdaleny. W 1815 roku właścicielem terenu został Antoni Henryk Radziwiłł, namiestnik Wielkiego Księstwa Poznańskiego, który przekształcił go w ogród dworski łączący akcenty francuskie i angielskie. W tamtym czasie miejsce służyło nie tylko rozrywce, lecz także rozmowom o wymiarze politycznym i dyplomatycznym; w okresie nasilonej germanizacji wstęp dla Polaków bywał zabroniony.

W dwudziestoleciu międzywojennym teren należał do siedziby wojewody mieszczącej się w kolegium jezuickim. W 1938 roku przedłużenie ulicy ul. Podgórnej (obecnie ul. Porucznik Janiny Lewandowskiej) do ul. Garbary zmieniło układ zieleni. Po II wojnie światowej część kolegium zaadaptowano na przedszkole, a park pełnił rolę ogrodu zabaw.

Park Chopina dziś — pomnik, dywan kwiatowy i stary drzewostan

W związku z Rokiem Chopinowskim 1960 inicjatywa Towarzystwa Miłośników Miasta Poznania doprowadziła do przekształcenia ogrodu w park publiczny; oficjalne otwarcie odbyło się 22 lipca 1961. Na budynku urzędu miejskiego umieszczono pamiątkową tablicę przypominającą, że Fryderyk Chopin przebywał w Poznaniu w 1838 roku i prawdopodobnie koncertował w budynku stojącym dziś przy pl. Kolegiackim.

W centralnej części parku ustawiono popiersie patrona. Przy nim co roku rozciąga się biało-czerwony dywan kwiatowy złożony z 3 000 czerwonych begonii i 760 sztuk starca srebrzystego. Park zajmuje około 16 000 m²; wśród najstarszych drzew znajdują się m.in. lipa drobnolistna, klon jawor, klon zwyczajny, dąb czerwony, platan, jesion wyniosły, orzech szary oraz bożodrzew gruczołowaty. Po drobiazgowej rewitalizacji na początku XXI wieku ogród odzyskał dawny porządek — postawiono ogrodzenie i elementy małej architektury, o czym informuje Zarząd Zieleni Miejskiej (ZZM).

na podstawie: UM Poznań.

Autor: krystian